In 1956 schuifelen één voor één de 65-plussers naar voren: ze schudden de hand van Jacobus Suurhoff, minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid en ontvangen als eerste Nederlanders een AOW-uitkering. De jaren vijftig en zestig betekent niet alleen een loonexplosie voor werkende Nederlanders, maar de toegenomen welvaart leidt ook tot een verzorgingsstaat waarin het leven van alle gepensioneerden er een stuk rooskleuriger uitziet.

Tijdens het werkzame leven moet al geld opzij gezet worden voor later: door langer door te werken, door spaargeld op te potten of door te gaan beleggen.

Sterven de ouderen in de jaren vijftig gemiddeld nog op 72-jarige leeftijd, tegenwoordig worden Nederlanders steeds ouder. Met de toenemende vergrijzing is het solidariteitsbeginsel van de verzorgingsstaat al sinds de jaren tachtig niet meer vol te houden. De AOW is onbetaalbaar. En met het aanvullend pensioen komen de meeste Nederlanders ook niet uit als ze met pensioen gaan. Tijdens het werkzame leven moet al geld opzij gezet worden voor later: door langer door te werken, door spaargeld op te potten of door te gaan beleggen.

In deze aflevering haalt presentator Eric Smit het spaarsysteem van de supermarkten aan: ‘We maakten opnames over het sparen van zegeltjes. Iedereen doet daar aan mee. Deze aflevering gaat over beleggen en sparen voor later. In Nederland hebben we enorme pensioenen. Toch is het belangrijk om na te denken over later, dat je iets hebt om op terug te vallen zodra je de pensioengerechtigde leeftijd bereikt.’

In de jaren negentig denken veel Nederlanders gebeiteld te zitten wanneer ze, deels gelokt onder valse voorwendselen, op de beurs meedoen met aandelen kopen en beleggen. Die economische zeepbel spat uiteen, met grote financiële verliezen als gevolg.

Tegenwoordig lonken ondertussen diverse cryptovaluta aan de horizon, als een mogelijke investering voor de oude dag.

Lees hier het interview met Eric Smit